Burak.
Kiedyś moja zmora. Kawałki pływające w barszczu albo miałka papka podana do mielonego...
Był na mojej czarnej liście jako nr 2 tuż pod szczawiem. Zwycięzca wywoływał u mnie płacz, serwowany jako zupa w przedszkolu. Po godzinie spędzonej nad talerzem Panie z politowaniem twierdziły, że zasłużyłam na naleśniki. Ale trauma została do dzisiaj...
Może dzięki temu, że do buraka nikt mnie nie zmuszał przekonałam się do niego sama. Późno, bo późno, ale teraz żeby nadrobić stracone lata jest częstym gościem .
Dziś w formie carpaccio. Sprawdza się jako lunch, dodatek do mięsa lub trochę inna sałatka przyniesiona na imprezę,
Do wykonania potrzebujemy:
- buraki (ugotowane lub pieczone)
- ser feta
- orzechy włoskie
- oliwę z oliwek ( 2-3 łyżki)
- musztardę ( pół łyżeczki)
- ocet balsamiczny ( 2 łyżki)
- pieprz
- sól
- czosnek granulowany
Zaczynamy od sosu . Oliwę, ocet, musztardę, sól i czosnek mieszam ubijaczką, by powstała gładka emulsja.
Ugotowane lub upieczone buraki obieram. Aby otrzymać cieniutkie plasterki używam tarki. Można ją zastąpić obieraczką do warzyw ( to dla bardziej zwinnych, bo łatwo się skaleczyć) lub nożem, ale plasterki muszą być bardzo cienkie.
Na talerzu układam warstwę plasterków. Nie ma co przesadzać z ilością, ponieważ jeśli ułożymy je za grubo nasz sos nie dojdzie do dna.
Następną warstwą jest nasz sos. Warto rozprowadzić go łyżka, żeby wszędzie dotarł. Następnie wszystko posypuję świeżo zmielonym pieprzem.
Następnie układam kawałki pokruszonej fety...
...i wszystko posypuję uprażonymi orzechami włoskimi. ( uprażone mają mocniejszy smak, więc warto poświęcić im chwilę ;) )
Na koniec tradycyjnie parę patentów :
Carpaccio w wykonaniu jest błyskawiczne, o ile mamy gotowe buraki. Jeśli ugotujemy, upieczemy ich więcej, można każdego zawinąć w folię aluminiową i trzymać w lodówce.
Jeśli nie dysponujemy orzechami, można je zastąpić prażonym słonecznikiem ;)
